مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگی های روان سنجی فرم کوتاه مقیاس تواناییهای خودمدیریتی سالمندان، شامل پایایی، روایی و تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی، به منظورآماده سازی آزمون برای پژوهشهای سلامت روانشناختی انجام شده است.
روش: این مطالعه توصیفی- پیمایشی از نوع اعتبارسنجی بود؛ و جامعه آماری این تحقیق کلیه سالمندان زن و مرد شهر تهران بودند؛ که در مجموع 283 شرکت کننده شامل 148 زن و 135 مرد به طور در دسترس انتخاب شدند و با فرم کوتاه مقیاس تواناییهای خودمدیریتی مورد آزمون قرار گرفتند. به منظور بررسی روایی سازه مقیاس توانایی های خودمدیریتی، از تحلیل عاملی اکتشافی و روش مؤلفه های اصلی با استفاده از چرخش متعامد از نوع واریماکس و جهت بررسی شواهد مربوط به روایی از تحلیلی عاملی تاییدی استفاده شد. پایایی مقیاس با استفاده از روش بازآزمایی و ضریب آلفای ترتیبی محاسبه گردید.
یافته ها: نتایج تحلیل عاملی اکتشافی با روش مولفههای اصلی، علاوه بر عامل کلی، شش عامل (نوآوری و ابتکار، رفتار سرمایه گذاری، تنوع رفتاری، چند عملکردی بودن، باورهای خود کارآمدی و چارچوب ذهنی مثبت) را برای مقیاس تواناییهای خودمدیریتی تایید کرد و نتایج تحلیل عاملی تاییدی نیز مؤید این است که ساختار مقیاس برازش قابل قبولی با داده ها دارد. پایایی مقیاس بر حسب ضرایب آلفای ترتیبی و بازآزمایی در مورد گروه نمونه محاسبه و تایید شد.
نتیجه گیری: پژوهش حاضر نشان داد که مقیاس تواناییهای خودمدیریتی برای سالمندان ایرانی از روایی و پایایی مناسبی برخوردار است و میتوان جهت سنجش تواناییهای خودمدیریتی سالمندان در رابطه با رفتارهای سلامت از آن استفاده کرد.
Arabzadeh M, Kabiri V. Investigating the factor structure, reliability and validity of the short-form of self-management ability scale in older people. joge 2018; 2 (4) :21-27 URL: http://joge.ir/article-1-193-fa.html
عربزاده مهدی، کبیری ویدا. بررسی ساختار عاملی، روایی و پایایی فرم کوتاه مقیاس تواناییهای خودمدیریتی در سالمندان. سالمندشناسی. 1396; 2 (4) :21-27