مقدمه: یکی از این پیامدهای مورد انتظار سالمندی جمعیت، افزایش شیوع آسیبپذیری است. عوامل مختلفی بر کیفیت زندگی می تواند تاثیر بگذارند و احتمالا آسیب پذیری یکی از آنان است. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط آسیب پذیری و کیفیت زندگی در سالمندان بستری در بیمارستان انجام شد. روش: این یک مطالعه نوع توصیفی از نوع مقطعی است که بر روی 120 نفر از سالمندان بستری در بیمارستانهای منتخب دانشگاه علوم پزشکی ایران که به روش در دسترس وارد مطالعه شدند، انجام شد. داده های از طریق پرسشنامه شاخص آسیب پذیری تیلبرگ (Tilburg Frailty Index) و پرسشنامه کیفیت زندگی 12 سوالی(SF-12) جمع آوری شد. داده ها با آزمونهای تی مستقل، آنالیز واریانس، ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از SPSS نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: 2/64 درصد سالمندان مرد بودند. میانگین سنی سالمندان شرکت کننده در مطالعه 11/8 ± 3/68 بود. 5/62 درصد نمونههای پژوهش، آسیبپذیر بودند. کیفیت زندگی با آسیبپذیری همبستگی منفی و معنیدار آماری داشت 001/0 >P، 72/0- r:). نتیجه گیری: براساس یافته ها، اکثر سالمندان مطالعه آسیب پذیر بودند. آسیب پذیری با کیفیت زندگی ارتباط معکوس داشت بدین معنا که با افزایش آسیب پذیری، کیفیت زندگی افت می کند و لذا بررسی و سعی در جهت رفع آن می تواند، کیفیت زندگی سالمندان را ارتقا دهد.
Jafarian Yazdi A, Pashaee Sabet F, Farokhnezhad Afshar P. The relationship between Frailty and Quality of life in hospitalized old patient. joge 2022; 7 (2) :1-8 URL: http://joge.ir/article-1-577-fa.html
جعفریان یزدی علی، پاشائی ثابت فاطمه، فرخ نژاد افشار پویا. بررسی ارتباط آسیب پذیری و کیفیت زندگی در سالمندان بیمار بستری در بیمارستان. سالمندشناسی. 1401; 7 (2) :1-8