مقدمه: احساس فرد از پیری به عنوان عاملی مؤثر در تجربه سالمندی موفق در نظر گرفته می­شود. عوامل اثر گذار در ارتباط با احساس پیری در جوامع مختلف متفاوت بوده و ارتباط تنگاتنگی با فرهنگ جوامع دارند. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل مرتبط بر احساس پیری در سالمندان در شهر قزوین انجام شد.

روش: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی 300 سالمند مراجعه کننده به  مراکز بهداشتی- درمانی شهر قزوین به روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده انتخاب شدند. داده‌ها به کمک پرسشنامه مشخصات فردی و پرسشنامه احساس پیری بارکر جمع آوری گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از spss نسخه 22 انجام شد.

یافته­ ها: میانگین نمره احساس پیری 11/10±159/10بود. همبستگی معنی داری بین افزایش سن و نمره احساس پیری وجود نداشت (0/123-r= 0/638p=). بیوگی و ملاقات کم بستگان سبب می­شد تا سالمندان احساس پیری بیشتری را تجربه کنند. درحالیکه، زن بودن، زندگی در منزل شخصی و دریافت حمایت عاطفی از طرف دوستان از عوامل مرتبط با کاهش احساس پیری بودند(0/05>p).

نتیجه­ گیری: بر اساس این مطالعه، احساس پیری با عواملی از قبیل بیوگی، جنسیت، حمایت عاطفی و زندگی در منزل شخصی - در ارتباط می باشد. پژوهشگران، متخصصان و همچنین سالمندان از تفکر درباره سالمندی به عنوان مرحله ای از زندگی و پیامدهای ناشی از احساس پیری بهره­مند خواهند شد. بنابراین انجام مداخلاتی که سبب بهبود احساس پیری فرد سالمند در دستیابی به سالمندی موفق می­شود، ضروری به نظر می­رسد.