---

مقدمه: بیشتر سالمندانی که دریافت کننده خدمات بهداشتی هستند از بیماری های مزمن و ناتوانی ها رنج می برند و این در حالی است که ارائه دهندگان خدمات سلامتی نگرشهای متفاوتی نسبت به سالمندان دارند. چنین نگرشی می تواند در ارائه خدمات مؤثر به آنها تأثیر بگذارد. این مطالعه با هدف بررسی نگرش پرستاران شاغل درمراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی اردبیل نسبت به سالمندان در سال ۱۳۹۸ انجام گردید.
روش کار: این پژوهش به صورت مقطعی از نوع توصیفی است که در سال ۱۳۹۸ در مراکز آموزشی درمانی شهر اردبیل بر روی ۱۶۴ پرستار انجام شد. روش نمونه گیری به صورت سرشماری انجام گردید. ابزار پژوهش در این مطالعه شامل پرسشنامه های اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه مقیاس نگرش نسبت به سالمندان کوگان[۱] بود. داده ها پس از جمع آوری با استفاده ازآزمون های آمار توصیفی، تی تست و آنالیز واریانس در نرم افزارSpss نسخه ۲۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: در این پژوهش ۱۳۸ نفر از پرستاران (۱۵/۸۴درصد) نگرش مثبت به سالمندان داشتند. براساس یافته های پژوهش بیشترین درصد نگرش مثبت در بازه سنی ۴۰-۳۱ سال و کمترین نیز در بازه سنی ≤۴۱ سال وجود داشت. از نظر جنس نیز مردان نسبت به زنان دارای نگرش مثبت تری به سالمندان بودند و ارتباط معنی دار بود(۰۵/۰ P≤ ).
نتیجه گیری:  نگرش پرستاران شاغل در بخش های اورژانس نسبت به سالمندان مثبت است. با این حال، به دلیل تماس زیاد آنها با افراد مسن، این نمره نگرش کافی نیست. از نتایج به دست آمده می توان به عنوان پایه ای برای تدوین برنامه های ارتقاء نگرش نسبت به سالمندان در مطالعات آینده استفاده کرد.

---

مقدمه: آسیب پذیری یک سندرم شایع سالمندی است که باعث اثرات نامطلوب سلامت در سالمندان می گردد. وضعیت اقتصادی-اجتماعی و بیماری های مزمن ممکن است خطر ابتلا به سندرم آسیب پذیری را افزایش دهد. هدف مطالعه حاضر بررسی شیوع سندرم آسیب پذیری و عوامل مرتبط با آن در سالمندان مراجعه کننده به بخش اورژانس مراکزآموزشی درمانی اردبیل در سال ۱۳۹۹ بود.
روش کار: در این مطالعه توصیفی از نوع مقطعی، ۵۰۵ سالمند مراجعه کننده به اورژانس با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. سندرم آسیب پذیری با استفاده از شاخص های پنجگانه Fried و همکاران که شامل: ۱)کاهش وزن غیر عمدی۲) خستگی۳) سرعت کم راه رفتن ۴) فعالیت فیزیکی و ۵) ضعف عضله بود، ارزیابی شد. بیماری های مزمن به صورت خودگزارشی بررسی شد. پلی فارمسی نیز با مصرف ۵ دارو یا بیشتر در سالمندان تعیین گردید. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی شامل میانگین، انحراف معیار و استنباطی شامل تحلیل واریانس، آزمون تی مستقل، کای دو و رگرسیون خطی به کمک نرم افزار آماری SPSS ۲۲ تحلیل شد.
یافته ها: میانگین سنی شرکت کنندگان ۷/۴۹±۷۰/۹۱ بود. ۲۵۵ نفر( ۵۰/۵ درصد) مرد، ۳۱۸ نفر(۶۳ درصد) متاهل و۲۷۱ نفر (۵۳/۷ درصد) بی سواد بودند. تعداد۲۰۴ نفر(۴۰/۴درصد) ازسالمندان مراجعه کننده به اورژانس دچار آسیب پذیری و تعداد ۱۶۱ نفر(۷۸/۹) از سالمندان آسیب پذیر به بیماری فشار خون مبتلا بودند. متغیر های سن، تحصیلات، ترکیب خانواده، بیماری قلبی، بیماری فشارخون، بستری در بیمارستان، پلی فارمسی وسقوط پیش بینی کننده های سندرم آسیب پذیری در سالمندان مراجعه کننده به اورژانس بودند.
نتیجه گیری: با شناسایی به موقع سالمندان در معرض آسیب پذیری و مداخله مناسب بر اساس عوامل پیش بینی کننده مانند سن، تحصیلات، ترکیب خانواده، بیماری قلبی، بیماری فشارخون، بستری در بیمارستان، پلی فارمسی وسقوط می توان پیامد های نامطلوب سلامت سندرم آسیب پذیری را کاهش داد.