مقدمه: کیفیت زندگی افراد عواملی مثل شاد بودن و لذت بردن از زندگی تحت تأثیر قرار دهد، با توجه به اهمیت مسئله سالمندی و مسائل روانشناختی سالمندان، این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش گروهی مبتنی بر روانشناسی مثبت گرا بر شادکامی ، کیفیت زندگی سالمندان شهر شیراز انجام گردید.
روش کار : این مطالعه از نوع شبه تجربی بود که جامعه پژوهش را کلیه سالمندان ساکن در سرای سالمندان شهر شیراز تشکیل می دادند که 60 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب و در دو گروه آزمون و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمون 8 جلسه 120 دقیقه ای و به مدت 2 ماه آموزش مبتنی بر روانشناسی مثبت گرا دریافت نمود. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه های شادکامی آکسفورد، کیفیت زندگی WHOQOL-BREF بود. بعد از پایان جلسات پس آزمون و 1 ماه بعد از آن پیگیری انجام شد. برای تحیل داده ها از آزمون های توصیفی و تحلیلی مثل آزمون تحلیل واریانس برای اندازهگیریهای مکرر ، با نرم افزار SPSS نسخه 21 استفاده گردید.
یافته ها: میانگین و انحراف معیار شادکامی، کیفیت زندگی درگروه آزمون بعد از مطالعه و پیگیری از تفاوت معنادار آماری برخوردار بود(05/0 > P). در هرحالیکه در گروه کنترل تغییر معناداری مشاهده نشد. همچنین مقایسه میانگین و انحراف معیار شادکامی، کیفیت زندگی در بین دوگروه آزمون و کنترل نیز بعد از مطالعه و پیگیری از تفاوت معنادار آماری برخوردار بوده است(05/0 > P).
نتیجه گیری: آموزش روانشناسی مثبت گرا در افزایش شادکامی و کیفیت زندگی سالمندان ساکن مراکز نگهداری سالمندان موثر است.
abdian T, banaee E. The effectiveness of positive psychology of happiness and quality of life of elderly people in elderly care centers. joge 2021; 6 (1) :8-17 URL: http://joge.ir/article-1-424-fa.html
عبدیان طاهره، بنایی الهام. اثربخشی روانشناسی مثبت گرا بر شادکامی و کیفیت زندگی در سالمندان ساکن مراکز نگهداری سالمندان. سالمندشناسی. 1400; 6 (1) :8-17