روان شناسی، عضو هیات علمی گروه روان شناسی دانشگاه اردکان، یزد، ایران
چکیده: (6022 مشاهده)
مقدمه: سالمندی دوران حساسی از زندگی بشر است و توجه به مسائل و نیازهای این مرحله یک ضرورت اجتماعی است. به همین منظور پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی امید درمانی بر شادکامی و کیفیت زندگی زنان سالمند مقیم در خانه سالمندان انجام شد.
روش: طرح پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود به منظور اجرای پژوهش 24 نفر از زنان سالمند مقیم در سرای سالمندان به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور اجرای پیش آزمون از پرسشنامه ی شادکامی آکسفورد و کیفیت زندگی لیپاد استفاده شد. پس از جمع آوری داده های پیش آزمون جلسات مداخله در 8 جلسه ی90 دقیقه ای اجرا و پس از آن پس آزمون اجرا شد. برای تحلیل داده های پژوهش از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون لوین، کالموگروف – اسمیرنف، تحلیل کوواریانس) استفاده شد.
یافته ها: تحلیل داده های پژوهش نشان داد که فرضیه های پژوهش مبنی بر اثر بخش بودن امید درمانی بر افزایش شادکامی و کیفیت زندگی زنان سالمند مورد تایید است.« p=0.004, f=10.17» نشان دهنده ی تفاوت معنادار در پیش و پس آزمون مربوط به متغیر شادکامی و «p=0.005 , f= 18.21» نشان دهنده ی تفاوت نمرات پیش و پس آزمون در متغیر کیفیت زندگی است.
نتیجه گیری: تحلیل داده ها نشان داد که مداخله امید درمانی شادکامی و کیفیت زندگی را در گروه آزمایش افزایش داده است. پس می توان گفت؛ امید درمانی در افزایش شادکامی و کیفیت زندگی زنان سالمند موثر است.
chobforosh zadeh A, Ahmadi Ardakani Z, khadem alhosieni ardakani N. The Effectiveness of Hope Therapy on Happiness and Quality of Life of Older Women Residing in the Nursing Home
. joge 2018; 3 (1) :36-44 URL: http://joge.ir/article-1-173-fa.html
چوبفروش زاده آزاده، احمدی اردکانی زهرا، خادم الحسینی اردکانی نجمه. بررسی اثر بخشی امید درمانی بر شادکامی و کیفیت زندگی زنان سالمند مقیم در خانه سالمندان مجد شهرستان اردکان
. سالمندشناسی. 1397; 3 (1) :36-44