اثربخشی بستهی آموزشی مبتنی بر معنادرمانی بر احساس تنهایی و خودکارآمدی معلمان بازنشسته*
|
فاطمه کوهپایه زاده ، عبداله معتمدی* ، فریبرز درتاج ، حسین اسکندری ، نورعلی فرخی |
دانشگاه علامه طباطبائی، ایران |
|
چکیده: (4781 مشاهده) |
مقدمه: با توجه به افزایش جمعیت سالمندان و لزوم توجه به مسائل سلامت روانشناختی سالمندان از جمله احساس تنهایی و خودکارآمدی دارای اهمیت است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی بستهی آموزشی مبتنی بر معنادرمانی بر احساس تنهایی و خودکارآمدی معلمان بازنشسته انجام گرفت.
روش: روش این مطالعه شبهآزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه آماری پژوهش حاضر شامل 30 نفر از زنان سالمندان بازنشسته آموزش و پرورش مقیم سرای سالمندان شهر کرمان بود که به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهصورت تخصیص تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه احساس تنهایی راسل، پیپلوا و کارتونا (1980) و پرسشنامه خودکار آمدی عمومی شوارزر و جروسلم (1981) استفاده شد. برای تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس استفاده شد.
یافتهها: یافتهها نشان داد، پس از تعدیل نمرات پیش آزمون، تفاوت بین گروه آزمایش و کنترل در متغیر خودکارآمدی در سطح آلفای 01/0 معنادار بود (534/44=F)، همچنین پس از تعدیل نمرات پیش آزمون، تفاوت بین گروه آزمایش و کنترل در متغیر احساس تنهایی در سطح آلفای 01/0 نیز معنادار بود (16/34=F)؛ بنابراین، فرضیهی پژوهش مبنی بر اثربخشی بستهی آموزشی مبتنی بر معنادرمانی بر احساس تنهایی و خودکارآمدی در پسآزمون مورد تأیید قرار میگیرد.
نتیجهگیری: بر اساس نتایج میتوان گفت که استفاده از بستهی آموزشی مبتنی بر معنا درمانی به دلیل قرابت فرهنگی و دینی میتواند در مقابل سایر روشهای درمانی در کاهش احساس تنهایی و افزایش خودکارآمدی کارایی بیشتری داشته باشد.
|
|
واژههای کلیدی: معنادرمانی، احساس تنهایی، خودکارآمدی، معلمان، بازنشسته. |
|
متن کامل [PDF 285 kb]
(1095 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
مسائل ذهنی و روانشناختی سالمندان دریافت: 1398/1/31 | پذیرش: 1398/4/18 | انتشار: 1398/5/24
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|