مقدمه: تجویز دارو برای سالمندان یک مساله بهداشتی با اهمیت است و تجویز نامناسب دارو با عوارض جانبی همراه است و نیاز به مراقبت بیشتری دارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی تعیین میزان تجویز داروهای بالقوه نامناسب در سالمندان بستری شده در بیمارستان‌های آموزشی شهرستان ایلام بوده است.
روش کار: پژوهش حاضر به روش توصیفی مقطعی، در سال ۱۳۹۹ بر روی سالمندان بستری شده در بیمارستان‌های آموزشی شهرستان ایلام که به روش نمونه گیری تصادفی –متنظم- (سیستماتیک) انتخاب شده بودند، انجام شد. بیماران ۶۰ سال و بالاتر که پرونده پزشکی آنها در خصوص اطلاعات دارویی کامل بود وارد مطالعه شدند، به منظور بررسی تجویز داروهای بالقوه نامناسب از معیار
Beers۲۰۱۹ استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار
SPSS نسخه ۲۲ و از آمارهای توصیفی و استنباطی استفاده شد.
یافته ها: میانگین سنی سالمندان ۴۵/۸ ± ۲۹/۷۱ سال بود. میزان تجویز داروهای بالقوه نامناسب در جمعیت مورد مطالعه ۷/۴۰ درصد بود. داروهای ضد درد با میزان (۷/۲۶ درصد) شایع ترین گروه‌های دارویی بالقوه نامناسب را به خود اختصاص داده اند. آسپرین با میزان (۱/۱۱ درصد) و کتورولاک با (۸/۱۰ درصد) شایع ترین داروهای بالقوه نامناسب را به خود اختصاص داده اند. رابطه آماری معنی داری بین نوع بیمه سالمند با تجویز داروهای بالقوه نامناسب وجود داشت.
نتیجه گیری: میزان تجویز داروهای بالقوه نامناسب در جمعیت مورد مطالعه ۷/۴۰ درصد بود. تجویز داروهای بالقوه نامناسب در سالمندان زن بیشتر از مردان است. نتایج این مطالعه نشان میدهد که نیاز به تدوین و عملیاتی نمودن دستورالعملهای علمی استفاده از داروها، ارتقای معیارهای استفاده از آنها و بهبود آگاهی پزشکان وجود دارد، نظارتهای وزارت بهداشت و سازمان نظام پزشکی نیز می‌تواند نقش مهمی در اصلاح وضع موجود ایفا نماید. سابقه کار پزشکان و رابطه آنها با تجویز داروهای بالقوه نامناسب به دلیل نبود اطلاعات درست، کامل و جامع بررسی نشد.
