مقدمه: آسیب پذیری یک سندرم شایع سالمندی است که باعث اثرات نامطلوب سلامت در سالمندان می گردد. وضعیت اقتصادی-اجتماعی و بیماری های مزمن ممکن است خطر ابتلا به سندرم آسیب پذیری را افزایش دهد. هدف مطالعه حاضر بررسی شیوع سندرم آسیب پذیری و عوامل مرتبط با آن در سالمندان مراجعه کننده به بخش اورژانس مراکزآموزشی درمانی اردبیل در سال 1399 بود.
روش کار: در این مطالعه توصیفی از نوع مقطعی، 505 سالمند مراجعه کننده به اورژانس با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. سندرم آسیب پذیری با استفاده از شاخص های پنجگانه Fried و همکاران که شامل: 1)کاهش وزن غیر عمدی2) خستگی3) سرعت کم راه رفتن 4) فعالیت فیزیکی و 5) ضعف عضله بود، ارزیابی شد. بیماری های مزمن به صورت خودگزارشی بررسی شد. پلی فارمسی نیز با مصرف 5 دارو یا بیشتر در سالمندان تعیین گردید. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی شامل میانگین، انحراف معیار و استنباطی شامل تحلیل واریانس، آزمون تی مستقل، کای دو و رگرسیون خطی به کمک نرم افزار آماری SPSS22 تحلیل شد.
یافته ها: میانگین سنی شرکت کنندگان 7/49±70/91 بود. 255 نفر( 50/5 درصد) مرد، 318 نفر(63 درصد) متاهل و271 نفر (53/7 درصد) بی سواد بودند. تعداد204 نفر(40/4درصد) ازسالمندان مراجعه کننده به اورژانس دچار آسیب پذیری و تعداد 161 نفر(78/9) از سالمندان آسیب پذیر به بیماری فشار خون مبتلا بودند. متغیر های سن، تحصیلات، ترکیب خانواده، بیماری قلبی، بیماری فشارخون، بستری در بیمارستان، پلی فارمسی وسقوط پیش بینی کننده های سندرم آسیب پذیری در سالمندان مراجعه کننده به اورژانس بودند.
نتیجه گیری: با شناسایی به موقع سالمندان در معرض آسیب پذیری و مداخله مناسب بر اساس عوامل پیش بینی کننده مانند سن، تحصیلات، ترکیب خانواده، بیماری قلبی، بیماری فشارخون، بستری در بیمارستان، پلی فارمسی وسقوط می توان پیامد های نامطلوب سلامت سندرم آسیب پذیری را کاهش داد.
asadi H, habibi soola A, iranpour S. Prevalence of Frailty and Related Factors in the Elderly Referred to the Emergency Department of Ardabil Medical Education Centers in 2020. joge 2021; 6 (2) :64-76 URL: http://joge.ir/article-1-467-fa.html
اسدی حسین، حبیبی سولا عقیل، ایرانپور سهراب. شیوع آسیب پذیری و عوامل مرتبط با آن در سالمندان مراجعه کننده به بخش اورژانس مراکزآموزشی درمانی اردبیل در سال1399. سالمندشناسی. 1400; 6 (2) :64-76