|
رابطه کیفیت زندگی و انزوای اجتماعی سالمندان مراکز خدمات جامع سلامت شهری شهرستان آران و بیدگل
|
الهام فداییان آرانی   ، پویا فرخ نژادافشار ، آغافاطمه حسینی ، اعظم باقری ، وحید راشدی* |
| دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان (انستیتو روانپزشکی تهران)، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران |
|
|
چکیده: (1455 مشاهده) |
مقدمه: یکی از شاخص هایی که به خوبی بیانگر وضعیت سالمندان است، شاخص کیفیت زندگی است. از طرفی تنهایی و انزوای اجتماعی سالمندان می تواند تأثیرات منفی شدیدی بر سلامت روانی و جسمانی آنان داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه کیفیت زندگی و وضعیت انزوای اجتماعی سالمندان شهرستان آران و بیدگل انجام شده است.
روش کار: ایﻦ ﭘﮋوﻫﺶ یﮏ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻘﻄﻌﯽ اﺳﺖ. 327 ﻧفر از ﺳﺎﻟﻤﻨﺪان 60 تا 75 ساله ﺷﻬﺮ آران وبیدگل ﮐﻪ با شرایط معیارهای ورود به مطالعه از ﻣﺮاﮐﺰ خدمات جامع سلامت ﺷﻬﺮی اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. اﺑﺰارﮔﺮدآوری اﻃﻼﻋﺎت ﺷﺎﻣﻞ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪﮐﯿﻔﯿﺖ زﻧﺪگی SF-36، و ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ 6 سوالی اﻧﺰوای اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ لوبن می باشد. تحلیل داده ﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺮ م اﻓﺰار آماری SPSS در دو ﺳﻄﺢ ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ و ﺗﺤﻠﻴﻠﻲ اﻧﺠﺎم می شود.
یافته ها: از کل افراد مورد مطالعه 8/46% مرد و 2/94% در محدوده سنی 69 سال و کمتر بودند. میانگین سن سالمندان 7/64 سال بود. بین محدودیتهای ایفای نقش ناشی از وضعیت سلامت جسمانی و مشکلات هیجانی، سلامت عاطفی، عملکرد اجتماعی و سلامت عمومی با کلیه خرده مقیاس‌های کیفیت زندگی همبستگی معنی‌داری دیده شد (05/0>P).
نتیجه گیری: در این مطالعه کیفیت زندگی سالمندان شهرستان نسبتاً بالا بوده و انزوای اجتماعی آنها نسبتاً کم گزارش شد. دلیل آنرا می توان در ساختار سنتی خانواده ها دانست. همبستگی معکوس بین کیفیت زندگی و انزوای احتماعی نیز به ما گوشزد می کند که برای بالا بردن کیفیت زندگی سالمندان انزوای اجتماعی والدین را کاهش دهیم.
|
|
| واژه‌های کلیدی: سالمند، کیفیت زندگی، انزوای اجتماعی، سلامت جسمانی، سلامت روانی. |
|
|
متن کامل [PDF 312 kb]
(374 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
مسائل اجتماعی سالمندان
دریافت: 1401/4/11 | پذیرش: 1401/4/14 | انتشار: 1401/3/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
